Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Δυο επετειακά video της NASA για τη Σελήνη.

       

       Με αφορμή τον εορτασμό των 1.000 ημερών που ο δορυφόρος Lunar Reconnaissance Orbiter βρίσκεται στη τροχιά της Σελήνης η NASA μας παραδίδει δυο πολύ όμορφα βίντεο που μας αποκαλύπτουν την μορφολογία της Σελήνης σήμερα αλλά και ένα οδοιπορικό για τη δημιουργία και την πορεία της μέχρι σήμερα. Οι σύνδεσμοι δίνονται παρακάτω. Απολαύστε.




     Ένα οδοιπορικό για το φεγγάρι σήμερα.     http://www.youtube.com/watch?v=2iSZMv64wuU&feature=player_embedded#! 




Η εξέλιξη του φεγγαριού.    http://www.youtube.com/watch?v=UIKmSQqp8wY&feature=player_embedded 



Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Ο παγωμένος δορυφόρος του Κρόνου, Διώνη έχει οξυγόνο στην ατμόσφαιρα του.

Η Διώνη, δορυφόρος του Κρόνου. Photo:NASA



                 
                Ένα διαστημόπλοιο της NASA, που περιστρέφεται γύρω από το Κρόνο, ανακάλυψε μια αραιή ατμόσφαιρα οξυγόνου στην Διώνη, τον παγωμένο δορυφόρο του "δαχτυλiδoφορου" πλανήτη. Δεν θα θέλατε όμως να ζήσετε εκεί!  Πρώτα απ όλα, δεν θα μπορούσατε να αναπνεύσετε. Η ατμόσφαιρα τις Διώνης είναι 5 τρισεκατομμύρια φορές αραιότερη από αυτή στην επιφάνεια της Γης,λένε οι επιστήμονες.
           Η ατμόσφαιρα τις Διώνης ανιχνεύτηκε από το διαστημόπλοιο της NASA, Cassini, το οποίο ανίχνευσε μια υπέρ-λεπτή στρώση από ιόντα οξυγόνοu τόσο αραιή που είναι ανάλογη με συνθήκες 480 km πάνω από την επιφάνεια τις Γης. Στην Διώνη υπάρχει μόνο ένα ιόν οξυγόνου για κάθε 11 κυβικά εκατοστά χώρου, είναι όμως επαρκώς μεγάλο  για να προβιβαστεί σε ατμόσφαιρα, ανακοίνωσαν οι επιστήμονες του Cassini, στις 2 Μαρτίου.
         "Ξέρουμε τώρα ότι η Διώνη, επιπρόσθετα με τα δακτυλίδια του Κρόνου και τη Ρέα, είναι πηγή μορίων οξυγόνου,"  είπε σε δήλωση του ο Robert Tokar από το Εθνικό Εργαστήριο Los Alamo, μέλος τις ομάδας Cassini που ηγήθηκε της νέας έρευνας. "Αυτό δείχνει ότι το μοριακό οξυγόνο είναι στη πραγματικότητα κοινό στο σύστημα του Κρόνου και ενισχύει την άποψη ότι μπορεί να έρθει από διαδικασίες που δεν εμπλέκει έμβιους παράγοντες."  
          Η Διώνη είναι από τα μικρότερα φεγγάρια του Κρόνου και είναι κάπου 1,123 km σε πλάτος. Κάνει μια περιστροφή γύρω από το Κρόνο κάθε 2,7 μέρες σε μια απόσταση περίπου 377,400 km. Σχεδόν η ίδια απόσταση Γης-Σελήνης, σύμφωνα με περιγραφές της NASA.
     Το οξυγόνο της Διώνης είναι πολύ πιθανόν να δημιουργήθηκε από ηλιακά φωτόνια η σωματίδια υψηλής ενέργειας που βομβαρδίζουν την παγωμένη επιφάνεια της, κλωτσώντας προς τα πάνω ιόντα οξυγόνου κατά τη διάρκεια τις διαδικασίας αυτής, εξηγεί ο Tokar. Μια άλλη ιδέα προτείνει ότι γεωλογικές διεργασίες τρέφουν την ατμόσφαιρα της Διώνης, προσθέτουν οι ερευνητές.
       Η έρευνα αναλύεται σε ένα πρόσφατο τεύχος της εφημερίδας "Geophysical Research Letters"
            Η Διώνη σε καμία περίπτωση δεν είναι το μονο πετρώδες σώμα, στο ηλιακό μας σύστημα, με ατμόσφαιρα. Πυκνές ατμόσφαιρες καλύπτουν τους πλανήτες Γη, Αφροδίτη, Άρη, όπως επίσης και το μεγαλύτερο φεγγάρι του Κρόνου,τον Τιτάνα.
               Μια λεπτή ατμόσφαιρα στο φεγγάρι του Κρόνου, Ρέα, παρόμοια με αυτή τις Διώνης, εντοπίστηκε επίσης το 2010, λένε αξιωματικοί τις NASA. Η παρατήρηση και η ανακάλυψη όζοντος στην Διώνη από το τηλεσκόπιο Hubble οδήγησε τους επιστήμονες να υποψιαστούν ότι μπορεί να φιλοξενεί μια λεπτή ατμόσφαιρα.
           Αλλά δεν υπήρχε σιγουριά μέχρι το διαστημόπλοιο Cassini χρησιμοποίησε ένα όργανο, που ονομάζεται "plasma spectrometer" "σπεκτομετρο πλάσματος' , για να εντοπίσει ιονισμένο οξυγόνο στην Διώνη, κατά τη διάρκεια μιας κοντινής πτήσης (503 km από τη Διώνη) , τον Απρίλιο του 2011. Το διαστημόπλοιο ανίχνευσε μια ατμόσφαιρα αποτελούμενη από 90.000 ιόντα οξυγόνου σε κάθε κυβικό μέτρο, λένε οι ερευνητές. 
               "Οι ερευνητές δεν ήταν καν σίγουροι ότι η Διώνη θα είναι αρκετά μεγάλη για να έχει ατμόσφαιρα, αλλά αυτή η νέα ερευνα έδειξε ότι η Διώνη είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα απ ότι νομίζαμε πριν" είπε η Amanda Hendrix, η υπεύθυνη επιστήμονας της αποστολής για το Cassini στο εργαστήριο Jet Propulsion Laboratory, στη Pasadena της California. Δεν συμμετείχε παρολαυτά στην έρευνα του Tokar. "Οι ερευνητές τώρα ψάχνουν τα δεδομένα του Cassini για τη Διώνη για να ερευνήσουν το φεγγάρι αυτό με μεγαλύτερη λεπτομέρεια."
                Η Διώνη ανακαλύφτηκε  το 1684 από τον αστρονόμο Giovanni Cassini, απ όπου ονομάστηκε και το ομώνυμο διαστημόπλοιο. Το φεγγάρι ονομάστηκε από την αρχαία Ελληνίδα θεα Διώνη, την οποία ο αρχαίος έλληνας ποιητής Όμηρος, την περιέγραφε, ως την μητέρα της Αφροδίτης, μας εξηγούν υπεύθυνοι τις NASA.
                  Η Nasa ξεκίνησε την αποστολή Κασίνι, το 1997 και από τότε το διαστημόπλοιο περιστρέφεται γύρω από τον  πλανήτη με τους δακτυλίους από τότε που έφτασε εκεί, το 2004. Η αποστολή, η οποία είναι συνεταιρική μεταξύ της NASA και των διαστημικών εταιριών Ευρώπης και Ιταλίας, έχει επεκταθεί κάμποσες φορές, πιο πρόσφατα μέχρι το 2017.   




Source:Space.com
Elliniki apodosi by Cannis Majoris.
              
              

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Πλέοντας σε μια εξωγήινη θάλασσα.

Ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου, Τιτάνας.





        
    Πολλοί από εμάς έχουμε πλεύσει στις λίμνες στα ποτάμια και στις θάλασσες τις Γης. Φανταστείτε όμως να πλέετε σε μια εξωγήινη θάλασσα από μεθάνιο-αιθάνιο δισεκατομμύρια μίλια από τη Γη. Τέτοιες είναι οι ιδέες που κάνουν την επιστημονική φαντασία τόσο ενδιαφέρουσα. Είναι όμως φαντασία;
        Κάτω από το πρόγραμμα της "Discovery" η NASA διεξάγει έναν διαγωνισμό ανάμεσα σε τρεις επιστημονικές ομάδες. Μια ομάδα πρόκειται να επιλεχθεί για μια αποστολή, το 2016.

        Πιθανές επιλογές για την αποστολή είναι οι εξής:

      (1) Έρευνα στο εσωτερικό του πλανήτη Άρη για πρώτη φορά.

        (2) Μετρήσεις στους περιβαλλοντικούς παράγοντες σε έναν από τους ωκεανούς του Τιτάνα.

      (3) Έρευνα τις επιφάνειας του πυρήνα ενός κομήτη, με μεγάλη λεπτομέρεια.

       Λοιπόν. Έχουμε βρεθεί στον Άρη πολλές φορές και έχουμε μελετήσει κομήτες σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια. Δεν έχουμε όμως τοποθετήσει ποτέ ένα γήινο διαστημόπλοιο σε θάλασσα έξω από τη Γη, πόσο μάλλον σε ένα φεγγάρι του Κρόνου! 
       Ο TiME (Titan Mare Explorer), είναι σχεδιασμένος για να κάνει ακριβώς αυτό.  Αν αυτό το πρόγραμμα επιλεχθεί από την NASA, μια αμερικανική ομάδα έρευνας και αποστολής θα δημιουργήσει ένα μικρό διαπλανητικό διαστημόπλοιο, που θα μπορεί να ταξιδεύσει από τη Γη στον Κρόνο.
       Καθώς θα πλησιάζει αυτό τον εξώτερο πλανήτη,  κάπου 1 δισεκατομμύριο μίλια μακριά από τη Γη, Ο TiME θα διαταχτεί να εκτελέσει μια ευθεία είσοδο στην ατμόσφαιρα του Τιτάνα. Μετά την αρχική είσοδο, μια σειρά από αλεξίπτωτα, θα οδηγήσουν το διαστημόπλοιο σε μια αργή βουτιά στην Λίγεια Mare (78 degrees Η, 250 degrees W), μια από τις μεγαλύτερες λίμνες του Τιτάνα, με έκταση περίπου 100,000 km
      Η απογείωση από τη Γη θα γίνει μέσα στο 2016 και ο TiME θα κάνει τι βουτιά του το 2023. Οι στόχοι των επιστημόνων στον Τιτάνα περιλαμβάνουν τον καθορισμό τις χημείας και του βάθους της θάλασσας, πως η τοπική μετεωρολογία κυμαίνεται κατά τη διάρκεια της μέρας και τις ιδιότητες του αέρα πάνω από την θάλασσα.
     Η πυκνή ατμόσφαιρα του Τιτάνα και η απόσταση από τον Ήλιο αποκλείουν τη χρήση ηλιακών συλλεκτών. Συνεπώς ο TiME, θα είναι η δοκιμαστική πτήση για τον (ASRG) (Advanced Stirling Radioisotope Generator) (Γεννήτρια Ισοτόπων με μηχανή stirling).
      Ο TiME θα επικοινωνεί απευθείας με τι Γη, μέχρι το 2026, όταν αυτή θα βυθιστεί πίσω από τον ορίζοντα, όπως φαίνεται από την Λίγεια. Η ανατολή της Γης θα γίνεi πάλι το 2035.


Και ποιος είπε: Τίποτα ενδιαφέρον δεν συμβαίνει στη NASA.





Source: Elliniki apodosi apo http://www.spacedaily.com
Article on this site by Launchspace Stafffor Launchspace
Bethesda MD (SPX) Feb 16, 2012






Earth HD| Time Lapse View from Space, Fly Over | NASA, ISS


Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Εξωγήινοι πλανήτες-νομάδες πιθανότατα γεμίζουν τον γαλαξία μας.

Μια καλλιτεχνική δημιουργία ενός νομάδα-αντικειμενου, που τριγυρνάει στον διαπλανητικό χώρο. Το αντικείμενο είναι ηθελημένα θολό για να αναπαραστήσει την ασάφεια για το αν έχει ατμόσφαιρα.  
CREDIT: Greg Stewart / SLAC National Accelerator Laboratory 




                 Ο γαλαξίας μας ο Milky Way πιθανώς ξεχειλίζει από μοναχικούς πλανήτες που περιφέρονται στο διάστημα  αντί να είναι κλειδωμένοι σε μια τροχιά γύρω από ένα άστρο, μας προτείνει μια νέα έρευνα.
             Αυτοί οι πλανήτες νομάδες πρέπει να είναι εκπληκτικά κοινοί στον γαλαξία μας, σύμφωνα με ερευνητές από το ινστιτούτο σωματιδιακής αστροφυσικής και κοσμολογίας του Kavli, ένα ίδρυμα συνδεδεμένο με το πανεπιστήμιο του Stanford και το εθνικό εργαστήριο επιταχυντή SLAC. Η έρευνα προβλέπει ότι πρέπει να υπάρχουν 100.000 φορές περισσότεροι τέτοιου είδους "άστεγοι" πλανήτες από αστέρια, στον γαλαξία μας. 
                    Σε αυτή την περίπτωση αυτά τα ενδιαφέροντα κοσμικά σώματα θα πρέπει να ανήκουν σε μια νέα
 ολόκληρη τάξη εξωγήινων κόσμων, ταράσσοντας τις ισχύουσες θεωρίες των σχηματισμών των πλανητώνΑυτοί οι ελεύθερης πτήσης πλανήτες, μπορεί επίσης να εγείρουν ερωτήματα και για τι ζωή πέρα από τη Γη. 
                    "Αν κανένας από τους πλανήτες είναι αρκετά μεγάλος για να έχει πυκνή ατμόσφαιρα, μπορεί να έχει παγιδεύσει αρκετή θερμότητα για να συντηρεί βακτηριδιακή ζωή," μας λέει ο επικεφαλής τις ερευνας, Louis Strigari, σε μια δήλωση του.
                     Και παρόλο που οι πλανήτες-νομάδες δεν μπορούν να επωφεληθούν από την θερμότητα των μητρικών τους άστρων, αυτοί οι κόσμοι μπορούν να δημιουργήσουν θερμότητα από τεκτονική δραστηριότητα η από την ραδιενεργή αποσύνθεση, είπαν οι ερευνητές.
                        Προς το παρόν, τα χαρακτηριστικά αυτών των ξένων αντικειμένων είναι άγνωστα. Μπορεί να είναι παγωμένα σώματα, όμοια με αλλα αντικείμενα που βρέθηκαν στο εξώτερο ηλιακό σύστημα, βραχώδη σαν τους αστεροειδείς, η γίγαντες αερίων όμοιοι με τους πιο ογκώδεις πλανήτες του συστήματος μας.
                     Κατά τη διάρκεια των περασμένων δεκαετιών, οι αστρονόμοι κυνηγούσαν με ενθουσιασμό για πλανήτες έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Μέχρι τώρα η έρευνα έχει αποφέρει περισσότερους από 700 τέτοιους εξωπλανήτες. Σχεδόν όλοι από αυτούς τους νεοανακαλυφθέντες πλανήτες περιστρέφονται γύρω από αστέρια, αλλά τον τελευταίο χρόνο οι επιστήμονες έχουν βρει μια ντουζίνα πλανήτες χωρίς διακριτό μητρικό άστρο.
             Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια τεχνική που ονομάζεται "Gravitational microlensing" (χρήση μικρών φακών-παρατήρηση της βαρύτητας μέσω φακών), για να ανακαλύψουν αυτούς τους πλανήτες. Αυτή η μέθοδος μελετάει τα αποτελέσματα ενός ογκώδους αντικειμένου, όταν περνάει μπροστά από ένα αστέρι.
                      Από τη Γη, το κοντινό αντικείμενο στρεβλώνει και μεγεθύνει το φως από το μακρινό άστρο σαν φακός, κάνοντας το μακρινό φως του αστεριού, να φωτίζει και να θολώνει με το πέρασμα της ώρας. Η καταληκτική "καμπύλη φωτός" βοηθάει τους αστρονόμους να διακρίνουν τα χαρακτηριστικά ενός αντικειμένου μπροστά από ένα άστρο. 
                      Βασιζόμενοι σε αρχικούς υπολογισμούς, περίπου δυο "ελεύθεροι" πλανήτες υπάρχουν για κάθε "φυσιολογικό" πλανήτη στον γαλαξία μας, αλλά τα αποτελέσματα μια νέας μελέτης παρήγαγε ακόμα πιο συγκλονιστικά ευρήματα: Οι πλανήτες-νομάδες μπορεί αν είναι 50.000 πιο συνηθισμένοι από αυτό.
           Οι ερευνητές του KIPAC  έκαναν τους υπολογισμούς τους υπολογίζοντας την γνωστή βαρυτική έλξη του "Milky Way", τη διαθέσιμη ποσότητα ύλης για τη δημιουργία τέτοιων αστρικών σωμάτων και πως αυτή η ύλη πρέπει να διανέμεται, ώστε να δημιουργεί αντικείμενα που κυμαίνονται από μικρά σαν τον Πλούτωνα μέχρι τεράστια όπως τον Δία.
                     Αυτοί οι υπολογισμοί είναι πρόκληση, καθώς οι επιστήμονες είναι αβέβαιοι για το μέρος απ όπου έρχονται αυτοί οι πλανήτες. Μερικοί πιθανώς να έχουν εκτοξευτεί από άλλα πλανητικά συστήματα, αλλά υπάρχει απόδειξη ότι δεν έχουν δημιουργηθεί όλοι με αυτό τον τρόπο, είπε ο Stigari.
             Οι ερευνητές ελπίζουν ότι οι επερχόμενες παρατηρήσεις με τι χρήση των τηλεσκοπίων τις νέα γενιάς, ειδικότερα για τα μικρά αντικείμενα θα φέρουν πιο λεπτομερή αποτελέσματα. Το σχεδιαζόμενο τηλεσκόπιο "Wide Field Infrared Survey" με βάση το διάστημα και το επίγειο "Large Synoptic Survey" είναι και τα δυο σχεδιασμένα να ξεκινήσουν τη λειτουργία τους στις αρχές τις δεκαετίας του 2020.
                     Αν ο υπολογιζόμενος αριθμός αυτών των νομάδων πλανητών είναι σωστός, τα αποτελέσματα μπορεί να οδηγήσουν σε εντυπωσιακές προοπτικές για την προέλευση και την αφθονία ζωής στον γαλαξία μας. Για παράδειγμα, καθώς αυτοί οι άστεγοι πλανήτες τριγυρνούν στο διάστημα, συγκρούσεις μπορούν να αποσπάσουν κομμάτια απ αυτούς και να εκτοξεύσουν βακτηριδιακή ζωή σε αλλα πλανητικά σώματα, είπαν οι ερευνητές.
                          "Λίγοι τομείς τις επιστήμης έχουν εξάψει τόσο το λαϊκό όσο και το επιστημονικό ενδιαφέρον, στη σύγχρονη εποχή, όσο η επικράτηση τις ζωής στο σύμπαν" είπε σε μια δήλωση του ο Roger Blandford, έτερος συγγραφέας τις έρευνας και διευθυντής τις KIPAC. "Το απίθανο είναι ότι τώρα μπορούμε να κάνουμε αυτή την ερώτηση ποσοτικά, ψάχνοντας περισσότερούς από αυτούς τους πλανήτες που βρίσκονται στο μεσοπλανητικό διάστημα  και ύστερα να υποθέτουμε για "ζωύφια που κάνουν οτο-stop".

Λεπτομέρειες τις έρευνας δημοσιεύτηκαν στις Μηνιαίες Παρατηρήσεις τις Βασιλικής Αστρονομικής Κοινότητας.

ΠΗΓΗ: Space.com
                           

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Η 'Εικόνα' της NASA για το Μέλλον των Ανθρώπινων Διαστημικών Ταξιδιών.

Γραφική αναπαράσταση της NASA για το μέλλον τις διαστημικής πτήσης. Credit: NASA






         Η NASA κυκλοφόρησε μια νέα διαδραστική γραφιστική αναπαράσταση (infographic) που επιδιώκει να δώσει μια εικόνα για το μέλλον και τις δραστηριότητες της διαστημικής ανθρώπινης πτήσης και το κατά που οδεύει η υπηρεσία. Το νέο σύστημα Διαστημικής Εκτόξευσης και το Orion MPCV (Multi-Purpose Crew Vehicle)-(πολυχρηστικό όχημα πληρώματος) σκοπεύουν κυρίως να πάνε σε μελλοντικούς προορισμούs όπως η Σελήνη, ο Άρης, αστεροειδείς κοντά στη Γη, ακόμα και στα σημεία LaGrange. Θα ήταν εξαίσιο να πάει σε όλους αυτούς τους προορισμούς αλλα -πείτε με πεσιμίστρια- στην πραγματικότητα, θα είμαστε τυχεροί αν θα πάμε σε ένα από αυτά τα επόμενα 30 χρόνια. Αλλά, από τη στιγμή που ο τομέας τις διαστημικής πτήσης πήρε θετικά μηνύματα για χρηματοδότηση του από τις προτάσεις του νέου προϋπολογισμού τις NASA, μπορούμε να ελπίζουμε για την πρώτη μη επανδρωμένη δοκιμαστική πτήση του MPCV το 2013 η 2014.
           Στον τομέα  "interactive feature"  μπορείς να μάθεις για το SLS και MPCV, καθώς και για διαστημικές στολές, κατοίκηση του μακρινού διαστήματος, επικοινωνίες και πολλά άλλα. Επιπροσθέτως υπάρχουν συνεντεύξεις με κάποιους αστροναύτες  και αξιωματούχους τις NASA.
    Όσον αφορά τους διάφορους προορισμούς, λέει ο αστροναύτης Harrison Schmitt, πρέπει να επιστρέψουμε στο Φεγγάρι καθώς οι αποστολές Apollo μόλις που "έξυσαν την επιφάνεια" και "το Φεγγάρι είναι ένα ιστορικό βιβλίο του τι συνέβη στο εγγύτερο στη Γη διάστημα και τι συνέβη κατά τι παιδική ηλικία του ηλιακού μας συστήματος. Η πραγματική γεωλογική αξία του Φεγγαριού είναι το να μάθουμε για τον εαυτό μας.
             Ο αστροναύτης Tom Jones μας λέει ότι οι αστεροειδείς επίσης θα μας παράσχουν επιστημονικές πληροφορίες για τις πρώιμες ημέρες του ηλιακού
 μας συστήματος καθώς επίσης και για τους διαστημικούς πόρους, όπως το νερό. Μπορούμε επίσης να μάθουμε πως να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας. "Αυτά τα αντικείμενα θα έρθουν κατά πάνω μας στο μέλλον, όπως έκαναν και στο παρελθόν. Για να επιβιώσουμε μακροπρόθεσμα πρέπει να μάθουμε να επεμβαίνουμε και να εμποδίσουμε μια μελλοντική σύγκρουση, χρησιμοποιώντας την διαστημική μας τεχνολογία στην αλλαγή των τροχιών μερικών τέτοιων αντικειμένων".
                        Ο δημοσιογράφος Leonard David έγραψε ένα άρθρο αυτή την εβδομάδα  για ένα πρόσφατο υπόμνημα τις NASA που μιλά για την πιθανότητα να δημιουργήσει ένα σταθμό σε ένα από τα  σημεία LaGrange (Libration Points) Γης-Σελήνης. Επίσης μια ομάδα εργασίας από μέλη του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, διεξάγεται στο Παρίσι αυτή την εβδομάδα και ο David λέει ότι αυτή η στρατηγική είναι πιθανόν να συζητηθεί με διεθνείς συνεργάτες. Σίγουρα ακούγεται συναρπαστικό αλλά πιθανώς είναι ο πιο ακριβός προορισμός καθώς κάθε πόρος πρέπει να μεταφερθεί εκεί για να χτιστεί ο σταθμός, σε αντίθεση με την προσεδάφιση σε ένα προορισμό όπως η Σελήνη η ένας αστεροειδής όπου μπορούν να χρησιμοποιηθούν πιθανοί πόροι από εκεί.


ΠΗΓΗ :http://www.universetoday.com
Ελληνική απόδοση από άρθρο της NANCY ATKINSON  στις 14 Φεβρουαρίου 2012.

Διαστημόπλοιο της NASA σηκώνει το πέπλο που κρύβει τις λαμπρότερες εκρήξεις του σύμπαντοs





Ολικός ουράνιος χάρτης που δημιουργήθηκε μετά από δυο χρονια παρατηρήσεων του διαστημικού τηλεσκοπίου FERMI-Gamma Ray. Η εικόνα μας δείχνει πως φαίνεται ο ουρανός υπό το φως των ακτίνων Γάμα
CREDIT: NASA/DOE/Fermi LAT Collaboration) 

         ΒΑΝΚΟΥΒΕΡ, ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΚΟΛΟΜΒΙΑ- Οι αστρονόμοι είναι πιο κοντά από ποτε στην κατανόηση τwν φωτεινότερων εκρήξεων στον ουρανό χάρη σε ένα διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA που ανιχνεύει το πιο ενεργητικό είδος φωτός.

                    Αυτές οι φωτεινές εκλάμψεις είναι εκρήξεις ακτίνων Γάμα και συμβαίνουν όταν ένα μεγάλο αστέρι πεθαίνει και καταρρέει προς τα μέσα για να γίνει μια απίστευτα πυκνή, απίστευτα μικρή μπάλα ύλης, που ονομάζεται μαύρη τρύπα. Καθώς το αστέρι καταρρέει, αποβάλλει το εξωτερικό του μέρος δημιουργώντας ένα Supernova και καταλήγοντας σε μια λαμπρή εκπομπή φωτός προς όλες τις κατευθύνσεις.
             Μερικές φορές όμως, έχουμε ακόμα μεγαλύτερη εκπομπή φωτός όταν μια μαύρη τρύπα, που περιστρέφεται πολύ γρήγορα, ρουφάει εντός της ύλη και απελευθερώνει έναν λεπτό πίδακα υψηλής ενέργειας και ταχύτατης ραδιενέργειας
              "Η μαύρη τρύπα περιστρέφεται ταχύτατα και καθώς ρουφάει την ύλη από το αστέρι, η περιστροφή εκτινάσσει έναν πίδακα από υλικά μέσω του φακέλου του supernova" μας πληροφόρησε στις 18 Φεβρουαρίου του
 2012 ο Péter Mészáros, αστρονόμος του πανεπιστημίου τις Pennsylvania, στην ετήσια συγκέντρωση τις Αμερικανικης Οργάνωσης για την Εξέλιξη της Επιστήμης.
                    Αυτή η έκρηξη ακτίνων Γάμα γίνεται προσωρινά το πιο φωτεινό αντικείμενο στο σύμπαν.
                     Για να ανιχνεύσουν τέτοια σύντομα θεάματα, οι αστρονόμοι, χρησιμοποιούν το προνόμιο του διαστημικού τηλεσκοπίου Fermi Gamma-Ray, το οποίο εκτοξεύτηκε το 2008, με αποστολή να παρατηρεί τις ακτίνες Γάμα,  η υψηλότερης ενέργειας μορφή του φωτός.
                        Το Fermi είναι ικανό να υπολογίζει το υψηλότερο ενεργειακό κομμάτι τις εκπομπής ακτίνων Γάμα, που μπορεί αν διαρκέσει μερικές εκατοντάδες με χιλιάδες δευτερολέπτων, ίσως 20 λεπτά, είπε ο  Mészáros, σε μια δήλωση του.
                         Και αυτοί οι πίδακες ραδιενέργειας κινούνται με ακραίες ταχύτητες, βασικά στη ταχύτητα του φωτός, που γενικά θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει το απώτατο κοσμικό όριο ταχύτητας. Παρολαυτά οι ερευνητές θα ήθελαν να γνωρίζουν με ακρίβεια τη ταχύτητα των πιδάκων, ώστε να εξευγενίσουν περισσότερο τις θεωρίες τους.
                       Αν και οι αστρονόμοι έχουν μια γενική κατανόηση στο τι προκαλεί την έκρηξη ακτίνων γάμα, πολλές πλευρές του ζητήματος καλύπτονται με μυστήριο. Ένα ιδιαίτερα ακανθώδες θέμα έρχεται από το γεγονός, ότι οι εκρήξεις και οι μαύρες τρύπες στην καρδιά τους ενέχουν απίθανα ακραίες μάζες και σπιθαμιαίους χώρους.
                       Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν δυο θεωρίες για να κατανοήσουν αυτές τις σφαίρες. Τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, που καλύπτει τεράστια αντικείμενα με κολοσσιαίες μάζες. και τι κβαντομηχανική θεωρία που βασιλεύει στα απειροελάχιστα πράγματα, όπως οι λιλιπούτειες διαστάσεις. Παρολαυτά αυτές οι δυο θεωρίες είναι ασύμβατες μεταξύ τους και οι επιστήμονες δεν ξέρουν πως να τις συμφιλιώσουν.
                 "Έχουμε καταφέρει να αποκλείσουμε την απλούστερη εκδοχή  των θεωριών που συνδυάζει την κβαντομηχανική με τι βαρύτητα, αν και οι άλλες εκδοχές πρέπει να τεσταριστούν" είπε ο Mészáros.
                    Οι ερευνητές ευελπιστούν ότι με περισσότερο υλικό από το FERMI και αλλα όργανα, θα είναι ικανοί να τελειοποιήσουν τις θεωρίες τους για να περιγράψουν τις εκρήξεις ακτίνων γάμα και αλλα ακραία φαινόμενα του σύμπαντος μας.



Source:Space.com